W trwającej ponad 60. lat karierze – Mieczysław Fogg wystąpił na blisko szesnastu tysiącach koncertów. Ambasador polskiej piosenki -- jak Go nazywano -- śpiewał w dwudziestu pięciu krajach Europy oraz w Brazylii, Izraelu, na Cejlonie, w ośrodkach polonijnych Nowej Zelandii, Australii i wielokrotnie w USA i Kanadzie. Nagrał ponad 5.000 piosenek!
Wybitny, polski wokalista, baryton liryczny. Mistrz sentymentalnej piosenki, legendarny artysta dawnych warszawskich kabaretów i teatrów rewiowych, niezmiennie popularny również po wojnie. Znany z warsztatowej perfekcji i elegancji wykonywanych utworów. Występował do 86. roku życia -- co nie ma precedensu w dziejach polskiej i światowej estrady.
Mieczysław Fogg mawiał, że „nie sztuka błysnąć, sztuka trwać i nie znudzić się”. Piosenkarzowi udawało się to przez blisko 60. lat kariery. Jego utwory takie jak „Tango milonga”, „To ostatnia niedziela” czy „Jesienne róże” nuciła cała Polska i to przez cztery pokolenia. Właśnie mija 30 lat od Jego śmierci, ale piosenkarz powraca na kartach pierwszej biografii „Poletko pana Fogga”.
Fogg uważany jest za najbardziej znanego polskiego piosenkarza XX wieku. Na swój sukces musiał jednak ciężko zapracować. Nagrywał rocznie nawet 100 piosenek, nie bez powodu otrzymując przezwisko „śpiewająca mrówka”. – Nagrywał bardzo dużo, bo takie były czasy przed wojną. Trzeba było dużo nagrać, z tego wybrać najlepsze rzeczy, a najlepsze z najlepszych stawały się przebojami – przypomina Dariusz Michalski, dziennikarz i historyk muzyki rozrywkowej.
Przez kilka dziesięcioleci Fogg wylansował wiele przebojów, z których można by stworzyć śpiewnik polskiej muzyki rozrywkowej. Te najbardziej znane jak „Tango milonga”, „To ostatnia niedziela”, „Jesienne róże” czy „Pierwszy siwy włos” śpiewały już cztery pokolenia. Dzięki wydanej właśnie biografii o Mieczysławie Foggu mają szansę usłyszeć kolejne. – Mam nadzieję, że książka pozycję pradziadka utwierdzi i będzie jakimś drogowskazem dla młodego pokolenia – uważa Michał Fogg, prawnuk piosenkarza.
* * *
Urodziłem się i mieszkałem w Zakopanem do 16. roku życia. W dzieciństwie byłem pod opieką doktor Szmurło, która – gdy miałem 5. lat - nie zdiagnozowała u mnie zapalenia wyrostka robaczkowego… Przez wiele dni wprost wiłem się z powodu wielkiego bólu brzucha. Temperatura przekraczała już 40 kresek… Doktor uznała, że to zatrucie żołądkowe i przepisała mi rycynę…. Szczęśliwym trafem odwiedził nas w willi „Cicha”, przyjaciel mego Ojca, wybitny himalaista oraz alpinista, cudowny Lwowiak, JERZY HAJDUKIEWICZ, który także był lekarzem… Natychmiast zdiagnozował u mnie zapalenie i sugerował już nawet pęknięcie wyrostka robaczkowego, którego zawartość „rozlała się w jamie brzusznej”. Ponieważ szpital zakopiański był bardzo słabo wówczas wyposażony, „łapiduchy” postawiły na mnie krzyżyk…
Uratował mnie telefon mojej ciotki, siostry mego Ojca, Ireny Gan, która prowadziła wówczas Estradę Wielkiej Kielecczyzny oraz Łodzi – właśnie do Mieczysława Fogga!... - Jej bardzo bliskiego znajomego. Pan Mieczysław – co znam z przekazów Rodziców, a także siostry Ojca, Ireny Gan – natychmiast zorganizował transport – karetkę z Warszawy do Zakopanego po mnie i z powrotem do szpitala dziecięcego w Warszawie im. „Dzieciątka Jezus” OMEGA, w Alejach Jerozolimskich. Ponoć sala operacyjna – w nocy! - już była przygotowana a chirurdzy czekali tylko „by się do mnie dobrać”… I uratowali mnie…. Wycięli wyrostek, zrobili płukanie jelit, podali antybiotyki…. A ja przez lata pielęgnowałem Pluszowego Misia, którego dostałem od Pana Mieczysława Fogga – co mi powiedzieli i przekazali od Niego prezent moi Rodzice.
Mieczysław Fogg - właściwie Mieczysław Fogiel - ur. 30 maja 1901 w Warszawie, zm. 3 września 1990 w Warszawie – piosenkarz śpiewający barytonem lirycznym, którego kariera artystyczna rozpoczęła się w okresie międzywojennym i trwała przez kilka dziesięcioleci po zakończeniu II wojny światowej. Jego najbardziej znane utwory to: Tango milonga, To ostatnia niedziela, Jesienne róże, Pierwszy siwy włos, Mały biały domek, Już nigdy....Tytuły piosenek można by mnożyć, a każdy z nas ma swoją ulubioną...
W trwającej ponad sześćdziesiąt lat karierze wystąpił na blisko szesnastu tysiącach koncertów. Śpiewał w dwudziestu pięciu krajach Europy oraz w Brazylii, Izraelu, na Cejlonie, w ośrodkach polonijnych Nowej Zelandii, Australii i wielokrotnie w USA i Kanadzie.
Występy artystyczne rozpoczął w 1925 w Chórze Dana. Występował na scenach warszawskich teatrów rewiowych i kabaretów. W czasie okupacji był żołnierzem AK, śpiewał w polskich kawiarniach, a podczas powstania warszawskiego dał około 100 koncetów na barykadach, w schronach i szpitalach. Po wojnie nadal występował. Cieszył się niezmiennym powodzeniem kilku pokoleń słuchaczy. Stał się legendą polskiej piosenki okresu międzywojennego i powojennego.
* * *
Jego matka prowadziła sklep w domu na rogu ulicy Długiej i Freta, a ojciec był pracownikiem kolei (maszynista kolejowy).
Był uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej w 1920 (ranny na froncie). W 1921 rozpoczął pracę w Warszawskiej Dyrekcji PKP jako kasjer, gdzie pracował do 1935. W 1922 Mieczysław Fogiel śpiewał w chórze w kościele Świętej Anny na Krakowskim Przedmieściu. Podczas próby kolęd usłyszał Go Ludwik Sempoliński i skierował (grudzień 1922) na naukę śpiewu do profesora Jana Łysakowskiego na Wydziale Wokalistyki Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina. Kształcenie muzyczne kontynuował pod kierunkiem Eugeniusza Mossakowskiego, Wacława Brzezińskiego, Ignacego Dygasa, Stefana Beliny-Skupiewskiego, Adama Didura i Stanisława Kopfa. W 1926 przyjął pseudonim artystyczny "Fogg", chałturząc na ślubach i pogrzebach….
Debiut Mieczysława Fogga jako piosenkarza miał miejsce w 1928 w Chórze Dana (wtedy pod hiszpańską nazwą Coro Argentino V) na scenie warszawskiego teatrzyku Qui Pro Quo. Ze sceną tą związany był do 1931, potem kolejno z teatrami i rewiami Banda, Rex, Polonia, Cyrulik Warszawski, Wielka Rewia, Małe Qui Pro Quo i Tip Top. Od 1932, Chór Dana koncertował za granicą, m.in. w Niemczech, Estonii, na Łotwie, w ZSRR, Finlandii, Norwegii, Szwecji, Austrii, we Włoszech i w USA, gdzie wystąpił w 31 stanach.
Dla firmy fonograficznej Odeon nagrywał 100-150 piosenek rocznie, otrzymując przezwisko "śpiewająca mrówka". Towarzyszył w koncertach i nagraniach sławnym polskim artystom kabaretowym, m.in.: Hance Ordonównie, Stefci Górskiej, Zuli Pogorzelskiej i Adolfowi Dymszy.
Po odejściu z Chóru Dana (1938) zadebiutował jako solista, zwyciężając w ogólnopolskim plebiscycie słuchaczy Polskiego Radia. Występował z własnymi recitalami oraz w programach kabaretowych z Mirą Zimińską i pianistą Tadeuszem Sygietyńskim.
Lata okupacji niemieckiej spędził w Warszawie. Występował (za zgodą władz Podziemnej Polski) w kawiarniach dostępnych polskiej publiczności, m.in. w Cafe Bodo i Swann, U Aktorek i Lucyna. Mieczysław Fogg brał udział w Powstaniu Warszawskim jako żołnierz AK, a jego zadaniem było podtrzymywanie na duchu powstańców i mieszkańców Warszawy -- śpiewał w szpitalach, na barykadach i w schronach. Brał udział w powstaniu jako starszy strzelec I Batalionu Szturmowego Odwet. Za udział w powstaniu otrzymał wysokie odznaczenie – Krzyż Zasługi z Mieczami (jego powstańcza opaska znajduje się w Muzeum Powstania Warszawskiego).
Po wojnie w latach 1945–1946 prowadził przy ul. Marszałkowskiej 119 własną kawiarnię artystyczną Cafe Fogg a w latach 1946–1951 kierował wytwórnią płyt gramofonowych Fogg Record, obie firmy zostały jednak znacjonalizowane i wkrótce zakończyły działalność.
Od 1946 występował w programach estradowych i z własnymi recitalami, w których towarzyszyły mu m.in. żeńskie zespoły. W 1958 zwyciężył po raz drugi w plebiscycie Polskiego Radia na najpopularniejszego piosenkarza roku. Po śmierci Maurice'a Chevaliera w 1972, był najstarszym występującym piosenkarzem świata. W 1971 został wydany pamiętnik Mieczysława Fogga, noszący tytuł: „Od palanta do belcanta” (pod redakcją Zbigniewa K. Rogowskiego).
Młodszy brat stryjeczny Mieczysława Fogga, Aleksander Fogiel, był aktorem, zaś syn – Andrzej Fogg – wynalazcą i inżynierem elektroakustykiem, autorem m.in. książki: „Adaptery”, traktującej o gramofonach.
Mieczysław Fogg - jest pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.
---------------------------------------------------------------------
Pisząc tę jeno impresję - korzystałem z przekazów rodzinnych; wspomnień dyrektor Estrady Kieleckiej i Łódzkiej: Ireny Gan, a także - pamiętnika Mieczysława Fogga, noszącego tytuł: „Od palanta do belcanta”.
Marr jr
