Komunikacja międzyludzka jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka. Istotę komunikowania stanowi przenoszenie różnych wiadomości, a także uczuć między ludźmi. Komunikowanie zmierza do wywoływania u innych ludzi takich samych myśli, uczuć, jakie występują u tego, który przekazuje wiadomość.
Zachodni świat przed demokratyczną i egalitarną rewolucją pojmował piękno i działalność artysty inaczej niż dzisiejsze społeczeństwo masowe. Skutki politycznej i społecznej rewolucji odczuwamy jednak do dziś – jednym z nich jest powszechność 'celebryckiej' brzydoty związanej z brakiem przekazu wartości intelektualnych, moralnych, etycznych etc. etc. (patrz: kicz, komercja, zysk… liczony jeno w mamonie).
Mamy wszak blisko ćwierć wieku za sobą "braku oddychania” Kulturą i Sztuką z wysokiej półki i jako Naród - wcale nie już czujemy GŁODU tej Kultury z wysokiej półki, dlatego tak rzucamy się na kuszące ‘narkotycznie’ i serwowane przez wszelkie mass media PUSTE KALORIE - fast foody, które zaśmiecają jeno i tuczą nasze szare komórki blokując przepływ impulsów i przebłysków intelektualnych skojarzeń, asocjacji myślowych pomiędzy neuronami, engramami naszych mózgów; stąd też coraz trudniej nam się porozumiewać ze względu na brak tak zwanych „wspólnych lektur”, jakże ważnego ‘wspólnego mianownika’- wartościowych zapisów i przekazów.
Gęste w znaczenia, metafory, symbole treści z wysokiej półki wpajane nam były nie tak dawno niejako dożylnie, bowiem massmedia spełniały tę tak ważną misję, nawet pomimo obowiązującej cenzury.
Ponownie nabrały aktualności słowa Fortynbrasa ze słynnego trenu, a Szekspir udowodnił po raz n-ty na czym polega Geniusz Uniwersalnych ponadczasowych przekazów, jakże często traktowanych jeno jako stereotyp: „Ani nam witać się ani żegnać żyjemy na archipelagach / a ta woda te słowa cóż mogą cóż mogą książę – ten zamykający utwór dystych stanowi aluzję do słynnej odpowiedzi Hamleta na pytanie Poloniusza: -- Co czytasz, książę? – Słowa, słowa, słowa (akt III, sc. 2). Formułę Hamleta należy rozumieć jako wyraz lekceważenia dla znaczenia słów (zasugerowanego przez powtórzenia). Fortynbras wyraża swoją opinię na temat bezwartościowości słów, stawiając znak równości między wodą a słowami, które w sumie przywodzą na myśl „słowotok”…
Patrz…, Czytelniku: zalew pustych kalorii zapisów i przekazów natury ‘celebryckiej’, komercyjny przekaz kiczu, jako ‘sztuki szczęścia’… Spójrz nieco głębiej : Abracham Moles – „KICZ czyli sztuka szczęścia”; jakże płytkiego szczęścia fantasmagorycznej, ‘narkotycznej’ ułudy…
Marr jr.
